Kosmonautyka.pl > X-37

X-37

X-37 po powrocie z orbity (grafika: U.S. Air Force)

Powstanie

Projekt X-37 wystartował w 1999 roku. Pojazd zaprojektowany i zbudowany został przez amerykański koncern Boeing. Początkowo projekt był rozwijany pod egidą NASA, potem DARPA, następnie amerykańskie siły powietrzne USAF, obecnie zaś przez wojska kosmiczne U.S. Space Force.

Budowa

X-37 powstał w wyniku powiększenia wcześniejszego statku eksperymentalnego Boeing X-40.

Opracowano dwie wersje promu kosmicznego Boeing X-37. Pierwsza wersja oznaczona jako X-37A służyła do wstępnych testów. W atmosferze zrzucana była z śmigłowca-nosiciela i wykonywała loty szybowcowe. W komos lata wersja X-37B.

Schemat X-37B (grafika: Giuseppe De Chiara (CC))

Dane techniczne X-37B:

• długość: 8,9 m
• wysokość: 2,9 m
• rozpiętość: 4,5 m
• waga startowa: 5 t
• zasilenie: ogniwa słoneczne + baterie litowo-jonowe
• ładownia: 2,1 x 1,2 m

Wyposażenie X-37 pojazdu pozostaje ściśle tajne.

Loty

Pierwotnie X-37 wynoszony miał być w ładowni wahadłowców Space Shuttle. Po katastrofie Columbii i decyzji o ich wycofaniu postanowiono wynosić go tradycyjną rakietą nośną.

Wizualizacja X-37 w ładowni wahadłowca (grafika: NASA)

Do tej pory odbyło się 5 lotów X-37 w kosmos. Wykonywane na orbicie X-37 zadania pozostają ściśle tajne. Spekuluje się dzięki możliwości zmiany orbity służy on do szpiegowania innych obiektów orbitalnych lub do testów broni kosmicznej.

Prezentacja producenta X-37

Pierwszy wahadłowiec w ramach misji oznaczonej jako OTV-1 wystrzelony został na orbitę 22 kwietnia 2010 roku na pokładzie rakiety nośnej Atlas V. Operował on na niskiej orbicie okołoziemiemskiej (LEO) wpierw na wysokości ponad 400 km, potem zaś niecałych 300 km. 3 grudnia 2010 wrócił on na Ziemię lądując automatycznie. Było to pierwsze automatyczne lądowanie wahadłowca po radzieckim Buranie w 1988 roku.

W ramach drugiej misji X-37 (OTV-2) został wyniesiony na orbitę 5 maja 2011 roku. Po 468 dniach pobytu w kosmosie wrócił on na Ziemię. Jako cel misji wojskowi określili testy technologii kosmicznych.

Trzecia misja X-37 (OTV-3) rozpoczęła się 11 grudnia 2012 roku. Po niemal 675 dniach na orbicie pojazd wylądował w bazie Vandenberg.

Pojazd z ładowni rakiety nośnej (grafika: Boeing)

Czwarta misja X-37 (OTV-4) rozpoczęła się 20 maja 2015 roku. Podczas misji testowany był silnik Aerojet Rocketdyne XR-5A. To silnik Halla, jeden z rodzajów silnika jonowego. Testowano także nowe materiały w przestrzeni kosmicznej. Misja ta trwała 717 dni, 20 godzin i 42 minuty.

Piąta misja X-37 (OTV-5) rozpoczęła się 7 września 2017 roku. Po raz pierwszy start odbył się rakietą nośną Falcon 9 firmy SpaceX. Była to rekordowa misja - trwała aż 779 dni, czyli ponad 2 lata.

Misja	Start	Długość	Uwagi
OTV-1	2010-04-22	224 dni i 9 godz.	Pierwszy lot X-37. Pierwsze autonomiczne lądowanie amerykańskiego wahadłowca.
OTV-2	2011-03-05	468 dni i 14 godz.	Pierwszy lot drugiego egzemplarza.
OTV-3	2012-12-11	674 dni i 22 godz.	Drugi lot pierwszego egzemplarza.
OTV-4	2015-05-20	717 dni i 20 godz.	Drugi lot drugiego egzemplarza.
OTV-5	2017-09-07	779 dni i 17 godz.	Pierwszy start rakietą nośną Falcon 9 firmy SpaceX.

Przyszłość

Kolejny, szósty start pojazdu planowany jest na 16 maja 2020 roku. Miniwahadłowiec wyniesie rakieta nośna Atlas V.

Wsparcie

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Strona ta wykorzystuje mechanizm plików cookies. Dalsze korzystanie z niej, bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza, że użytkownik akceptuje ich stosowanie (polityka prywatności i cookies).