Nowości  Kosmonautyka    
 


Kosmonautyka.pl > Mir

Mir

Mir (z ros. pokój lub świat) był rosyjską załogową stacją kosmiczną krążącą po orbicie Ziemi w latach 1986-2001.

Była to chluba radzieckiej kosmonautyki. Przez wiele lat Mir pozostawał jedynym, stałym przyczółkiem ludzkości w kosmosie. Do czasu powstania obecnej Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) była największą konstrukcją w kosmosie stworzoną przez człowieka.


Stacja Mir w 1995 roku (grafika: NASA)

Budowa

W przeciwieństwie do wcześniejszych radzieckich stacji Salut, które były jednomodułowe, Mir był zbudowany z kilku modułów wystrzelonych osobno i złożonych potem na orbicie.

W stanie finalnym stacja Mir miała rozmiary 19 x 31 x 27,5 m. Ważyła około 130 ton.

Moduły stacji Mir:

  • DOS - główny moduł stacji
  • Kwant - moduł naukowy
  • Kwant 2 - moduł naukowy
  • Kristall (Kwant 3) - moduł naukowy
  • Spektr - moduł naukowy
  • Shuttle Docking Module - moduł umożliwiający dokowanie do stacji dla promów kosmicznych Space Shuttle
  • Priroda - moduł doświadczalny

Hermetyzowana pojemność wnętrza Mira wynosiła 350 m3.

Użytkowanie

Stacja krążyła wokół Ziemi na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) na wysokości 354-374 km. Wykonywała jedno okrążenie wokół Ziemi co 90 minut.

Kosmonauci latali na Mira na pokładzie załogowych statków kosmicznych Sojuz. W pierwszych latach swojego istnienia stacja orbitalna Mir wykorzystywana była przez ZSRR i współpracujące z nim państwa w ramach międzynarodowego programu Interkosmos. Po rozpadzie Związku Radzieckiego do stacji także przybijał także amerykański wahadłowiec Space Shuttle.


Wahadłowiec Atlantis zadokowany do stacji Mir (grafika: NASA)

Do transportu paliwa, powietrza, żywności, wody oraz materiałów do eksperymentów używano transportowych statków transportowych Progress (transportowa wersja Sojuza).

Stacja gościła 104 osób. Na stacji Mir prowadzono eksperymenty naukowe i badano wypływ długotrwałego pobytu w przestrzeni kosmicznej na ludzi. Kilku kosmonautów znajdowało się na stacji Mir dłużej niż rok.

Stacja przebywała w kosmosie 5 510 dni (15 lat i 31 dni), z czego przez 4 592 dni przebywała na niej załoga. Wykonała 86 331 okrążenia Ziemi.

Koniec stacji

Starzenie się konstrukcji, brak pieniędzy oraz decyzja o budowie z innymi krajami Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) zamiast budowy następcy (Mir 2) przesądziły o losie Mira.

Aby nie dopuścić do jej spadku nad terenem zaludnionym, jak to miała miejsce w przypadku amerykańskiej stacji Skylab (1979) i rosyjskiej Salut 7 (1991), Rosjanie wysłali do niej statek kosmiczny Progress M1-5. Jego celem było ściągnięcie z orbity piętnastoletniej stacji Mir.

Stacja została zdeorbitowana 23 marca 2001 roku. Niespalone resztki Mira spadły do Pacyfiku.


Spłonięcie Mira w atmosferze widziane z Fidżi

Więcej o deorbitacji:

Wsparcie

 

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne.
Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych:



 

 

Strona ta wykorzystuje mechanizm plików cookies. Dalsze korzystanie z niej, bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza, że użytkownik akceptuje ich stosowanie (polityka prywatności i cookies).