Nowości  Kosmonautyka    
 


Kosmonautyka.pl > Paravulcoon

2018-02-17 Paravulcoon

Paravulcoon to system odzysku balonem członów rakiet nośnych oraz ładunków wracających z kosmosu.


System kosmicznego odzysku Paravulcoon korzystać miał ze staroświeckiego balonu (grafika: NASA)

Na początku 60. XX wieku, kiedy to trwały prace koncepcyjne nad programem księżycowym Apollo, trwały także prace nad najlepszym systemem powrotu obiektów z kosmosu na Ziemię. Rozpatrywano wiele sposobów jak spadochrony, latające skrzydło, rozkręcające się wirniki. Jednakże najbardziej niezwykłym pomysłem był powrót pod balonem na ogrzane powietrze. Nie była to tylko praca koncepcyjna. System nazwany Paravulcoon Recovery System, w skrócie Paravulcoon, został dogłębnie przetestowany przez NASA.

Pierwsze próby odbyły się w tunelu aerodynamicznym NASA. Testowano w nim różne modele balonów o wielkości 1,8 m.


Testy w tunelu aerodynamicznym (grafika: NASA)

Po testach w tunelu przyszedł czas na testy w powietrzu. Odbyły się zrzuty z helikoptera balonów o średnicy 16,5 m z ładunkiem 36 kg. Testowe balony wykonywano z nylonu.


Testy zrzutowe (grafika: NASA)

Jednakże kuminacją programu testowego był zrzut prototypu systemu o wadze aż 450 kg spod samolotu transportowego lecącego na wysokości 4,5 km.


Zasobnik z system Paravulcoon (grafika: NASA)


Sekwencja testu zrzutowego z samolotu (grafika: NASA)


Wyniki testu (grafika: NASA)

Krytyczną fazą systemu okazało się rozwinięcie oraz napełnienie balonu.

Z pewnością badaniami tymi była zainteresowana nie tylko NASA, ale także amerykańskie wojsko oraz wywiad. Ówczesne satelity szpiegowskie wykonywały zdjęcia satelitarne jeszcze na tradycyjnej kliszy fotograficznej. Ta klisza wracała z orbity w małych kapsułach powrotnych. W końcowej fazie lotu, już pod spadochronem, była ona następnie przechwytywana przez lecący samolot.

Kapsuła z filmem unosząca się w powietrzu dłuższy czas pod balonem na pewno ułatwiałby takie operacje.

Oprócz kapsuł statków kosmicznych system Paravulcoon mógł być wykorzystywany dla stopni rakiety nośnej. NASA była zadania, że można tak odzyskiwać stopień pierwszy o wadze nawet 150 ton. Pierwszy stopień wraz z głównymi silnikami to najdroższy element rakiety nośnej. Odzysk stopnia pierwszego to podstawa systemu wynoszenia wielokrotnego użytku.

Testy pokazały, że system Paravulcoon działa. Jednakże ze względu m.in. wagę systemu, nowość tej techniki nie wytrzymywał on konkurencji w zestawieniu ze sprawdzonymi, tradycyjnymi spadochronami. Dlatego też statki kosmiczne NASA do czasów wahadłowców Space Shuttle korzystały ze spadochronów. Zaś stopni rakiet nośnych z cennymi silnikami rakietowymi nie odzyskiwano.

Wsparcie

 

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne.
Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: